1. Hem şiir hem de düzyazı alanında ürünler verilmekle birlikte, şiir daha da ağırlıktadır.
2. Halk öykülerinin, eski destanlarından, halk şiirlerinin koşuk ve sagulardan İzler taşıdığına bakarak, bu edebiyatın, İslamiyet öncesi Türk edebiyatının bir devamı olduğunu düşünebiliriz.
3. Masal ve destanlardaki olağanüstülükler dışında konular genelde somut ve gerçekçidir. Halk edebiyatında biçimden çok konu önem taşır.
4. Aşk, doğa sevgisi, gurbet, ayrılık, özlem, din ve tasavvuf, kahramanlık, mizah Halk edebiyatının başlıca konularıdır.
5. Şiirler işlenen konulara göre güzelleme, taşlama, ağıt, koçaklama gibi adlar alır.
6. Dil halkın konuştuğu Türkçe olmakla birlikte, bazı ozanların dilinde yöresellik de gözlenir.
7. Koşma, türkü, mani,destan semai gibi değişik nazım biçimleri kullanılmıştır.
8. Nazım birimi dörtlük, kullanılan ölçü hecedir. Hecenin daha çok 7′li, 8′li ve 11′1İ kalıpları kullanılmıştır.
9. Halk ozanlarından bazıları, birtakım etkilenmeler bir sonucu aruzu da kullanmıştır. Divan ve tasavvuf şiirinden etkilenen halk ozanlarının şiirlerinde Arapça ve Farsça sözcükler daha çoktur.
10. Anlatım canlı, yalın ve içtendir.
11. Şiirler bir saz eşliğinde, bir hazırlık olmaksızın doğaçlama olarak söylenmiştir.
12. Kimi şiirlerde, Divan şiir ölçüsünde olmamakla birlikte zaman zaman söz sanatları ve kalıplaşmış sözler de kullanılmıştır. Ancak bunter genellenmeyecek kadar azdır.
* Halk Edebiyatı
* → Halk Edebiyatı Özellikleri
* Tasavvuf (Tekke) Edebiyatı
* Aşık Edebiyatı
* Anonim (Ortak) Halk Edebiyatı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder