KINALI ALİ

KINALI ALİ
Üsteğmen Faruk, cepheye yeni gelen askerleri denetlerken, bir yandan daonlarla Sohbet ediyor, ‘ Nerelisin?’ gibi sorular soruyordu.Gözleri bir ara, saçının ortası sararmış bir delikanlıya takıldı Yanınaçağırdı ve merakla sordu:” Adın ne senin evladım?” dedi.” Ali, komutanım” dedi.” Nerelisin?”” Tokatlıyım, komutanım, Tokat’ın Zile kazasındanım…”” Peki evladım,bu kafanın hali ne?Saçlarının ortası neden kırmızı boyalı böyle?”” Cepheye gelmeden önce anam saçıma kına yaktı komutanım. Nedenyaktığını da bilmiyorum.”” Peki dedi üsteğmen. “Gidebilirisin Kınalı Ali.”O günden sonra Ali’nin adı Kınalı Ali oldu.Cephede tüm arkadaşları Kınalı Ali demekle yetinmiyor, saçındaki kınayıda alay konusu yapıyorlardı. Kınalı Ali, arkadaşlarına karşı sevecen vedürüst tutumu sayesinde, kısa sürede hepsinin sevgisini kazandı.Bir gün memleketine mektup göndermek için arkadaşlarından yardımistedi.” Anama, babama burada iyi olduğumu bildirmek istiyorum.Ama okumam yazmam yok. Biriniz yardım edebilir misiniz?”Biri değil, birçok arkadaşı yardıma geldi.” Sen söyle biz yazalım” dediler.Kınalı Ali söylüyor, bir arkadaşı yazıyor, diğeri de Söylenenlerindoğru yazılıp yazılmadığını denetliyordu.” Sevgili anacığım, babacığım hasretle ellerinizden öperim. Ben buradaçok iyiyim, beni sakın merak etmeyin.”Kız kardeşini, kendinden küçük erkek kardeşinin sağlığını ve hatırınısorduktan sonra, köydeki herkesin burnunda tüttüğünü ve kimseninkendisini merak etmemesini söyledikten sonra, Biz burada var oldukça bilesinizki düşman bir adım bile ilerleyemeyecektir tümcesi ile bitiriyordu.Tam zarf kapatılırken Ali ” iki üç satır daha ekleteceğini” söyleyerekMektubun sonuna şunları yazdırdı.” Anacığım, beni buraya gönderirken kafama kına yaktın ama, Buradakomutanlarım da, arkadaşlarımda benle hep dalga geçiyorlar. Cepheye gitmeksırası yakında inşallah kardeşim Ahmet’e gelecek, Onu gönderirken sakınkına yakma saçına. Burda onunla da dalga geçmesinler. Tekrarellerinden öperim anacığım.”Gelibolu’da savaş giderek şiddetleniyordu. ingilizler kesin sonuçalmak için tüm güçleriyle yükleniyorlardı. Cephede savaşan askerlerimizönceleri birer, birer, sonraları beşer,beşer,Onar, onar şehit oluyorlardı. Gelen destek güçleri de yeterli olmuyor,onlarında sayıları giderek azalıyordu.Gelibolu düşmek üzereydi. Kınalı Ali’nin komutanı bu durum karşısındaçaresizdi. Kendi bölüğü henüz sıcak temasa hazır değildi. Genç erlerineinsan bedeninin süngü ve mermilerle orak gibi biçildiği bu cepheyegöndermek zorunda kalmaması için Allah’a dua ediyordu.Komutanlarını düşünceli ve sıkıntılı gören Kınalı Ali ve arkadaşları,komutanlarına gidip, ondan kendilerini cepheye göndermesiniistediler.Askerlerinin ısrarları üzerine komutanları daha fazla direnemedi ve ölümegönderdiğini bile, bile bu isteklerini kabul etmek zorunda kaldı.Kınalı Ali ve arkadaşları, sevinç çığlıkları atarak cepheye hayır,bile,bile ölüme gidiyorlardı.O gün güle oynaya Gelibolu cephesinde ölümle buluşacakları yere koşanKınalı Ali’nin bölüğünden tek kişi geri dönmedi. Gidenlerin tümü şehitolmuştu. Bu olaydan kısa bir süre sonra Kınalı Ali’ye anne, babasındanmektup geldi. Onun yerine komutanı aldı mektubu ve buruk bir ifade ileokumaya başladı. Cepheye gitmeden önce arkadaşlarına yazdırdığımektubuna aile adına babası yanıt veriyordu.” Oğlum Ali, nasılsın, iyi misin? Gözlerinden öperim, selam ederim.Öküzü sattık, parasının yarısını sana gönderiyoruz, yarısını da yakındacepheye gidecek küçük kardeşine veriyoruz. şimdi öküzün yerine tarlayıben sürüyorum. Fazla yorulmuyorum da. Sen sakın bizi düşünme.”Babası mektupta köydeki herkesten akrabalarından haberler verdiktensonra “şimdi ananın sana diyeceği var” diyerek sözü ona bırakıyordu.Mektubun bundan sonraki bölümü Kınalı Ali’nin anasının ağzındanyazılmıştı şöyle diyordu anası:” Oğlum Ali, yazmışsın ki kafamdaki kınayla dalga geçtiler. Kardeşimede yakma demişsin.Kardeşine de yaktım. Komutanlarına ve arkadaşlarına söyle senle dalgageçmesinler.Bizde üç işe kına yakarlar;1 - GELİNLİK KIZA, GİTSİN AİLESİNE, ÇOCUKLARINA KURBAN OLSUN DİYE2 - KURBANLIK KOÇA, ALLAH’A KURBAN OLSUN DİYE3 - ASKERE GİDEN YİĞİTLERİMİZE, VATANA KURBAN OLSUN DİYE…Gözlerinden öper, selam ederim. Allah’a emanet olun” Ali’nin mektubu okunurken ve çevresindeki herkes onu dinlerken,hıçkıra, hıçkıra ağlıyordu… “(Bu mektubun aslı Çanakkale Müzesindedir.)