Ehl-i Nifaka ve Ehl-i Küfre karşı DEHŞETLİ ve HİDDETLİ Haykırış!
Arabî ibarenin kısa bir tercümesi
-Malum büyüğe karşı birden hiddetle geldi def’aten bu yazıldı.-
Ey Ahmak ehl-i Nifak olan mülhidler!
(Şunu iyi bilin ki!) vücudumu parça parça yapsanız yine hakkı söylemekten asla geri durmayacağım !!!
Eğer imkânım olsaydı sesimi de duyurabilseydim şarktan garba kadar (bütün insanlara) herkese “Şu Kur'an haktır, şu Furkan’ın dediği doğrudur, Allah’ın kelamı olan bu kitabın bahsettiği her şey şüphesizdir, hak ve hakikattır. Keza, Hazret-i Muhammed (A.S.M) Allah’ın Resulüdür, onda şüphe yoktur, Allahın kelamı olan bu kitabın bahsettiği her şey şüphesizdir, hak ve hakikattır. Şeriatı; vahy-i ilahidir. Allah ise zulüm şaibesinden uzak bir adalet sahibidir.” gibi hakikatları haykıracaktım.
Ey dinsiz mülhidler!
Dine karşı yaptığınız zulüm arşı titretiyor. Ölüm vaktinde Kahhar bir el tarafından yakalandığınız zaman göreceksiniz. Arşın sahibi olan Allah perçemlerinizden tutarak sizi ferşden (yer) alıp, cehenneme (sakara) attığı zaman ağlayıp sızlamalarınızı şimdiden görüyor gibiyiz. Bir işkembenin, hayvanın içinden sökülüp atıldığı gibi, içinde bulunduğunuz tabutun karnından pis bir işkembe gibi sökülüp cehenneme atılacaksınız. Cehennem zakkumunu zıkkımlayacak cehennemliklerin vücudlarından irinli cerahatı (ğislin) yudumlayacaksınız. Azabınız daimidir. Gayr-i meşru zevklerinizi unutturacak acılarla doludur.
Siz bize gerici diyorsunuz. Biz de size mürted, kafirlerin en habisi, vahşilerin en vahşisi diyoruz. Bunlar iki deccal bir süfyandır. Süfyan zendakanın başı, çahşlerin çahşi, Yahudilerin en habislerinden, zalimlerin en zalimi (bir şeytan-ı ahbestir.)
(Rumuzat-ı Semaniye - 29. Mektubun Sekizinci Kısmı, sf: 105)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder