31 Ocak 2009 Cumartesi

SEVİYORUM SENİ..‏

Günlerden bir sabah, şımarmak istedi, karısı Meral hanım'ın; " Aşkım ben çay yapıyorum, hadi sende sıcak simit al" demesini…Onun saçını okşayarak uyandırmasını bekledi…Ama o yüreği acıyla, yatakta göz yaşlarına set çekmeden hıçkırarak ağladı…Onun canı kadar çok sevdiği eşi öleli bir hafta kadar olmuştu…

Ömer bey kalkıp, giyindi…O artık bu kocaman evde tek başına…Kızı Almanya'a, diğer kızı İstanbul'a döndüler…Eşi onu çok sevmesine rağmen damadı cenazeye gelmemişti..

65 yaklaşıyordu artık…Son birkaç gündür yaşadıkları, onu dahada yaşlandırmış, yapayalnız bırakmış tı…Hayatın ne kadar zor olduğunu hissettirmişti ona bu yalnızlık…Düşündü…Tek başına idi…

Evin için' de daralıyor, yapamıyordu…Evin her metre karesi ona Meral hanımın hatıralarını canlandırıyordu…Eşinin sesi kulaklarında…

Çıktı dışarı…Bir bankta, elinde simit denize baka kaldı…Artık yemek de yiyemiyordu evde…Lokmalar boğazından geçmiyordu...Daha birkaç gün öncesine kadar hiç dışarıda yemek yememiş di, yalnız başına…Her zaman eşi ile o lokmaları sevgileriyle paylaşmışlardı…

Kalktı eşinin mezarına, elinde karanfillerle, özenerek onları mezara yerleştirdi…Mezar karanfil bahçesi olmuştu, eşi çok severdi karanfili…

Oradan ayrılmak istedi ama yapamıyordu…Çöktü mezarın kenarına, eşi ile konuşmaya başladı…Ben dedi, eğer senin yerinde olsam, sen ne yapardın…Düşünmesi bile korkunç geldi, o dedi çünkü benden daha fazla acı çekerdi…

Zaman su misali akıp geçti…Hava simsiyah olmuş, gece yıldızlarını göstermeye başlamıştı…Gözleri yaşlı oradan ayrıldı…"Aşkım korkma seni hiçbir zaman yalnız bırakmıyacağım"…Karanfiller elinde, senelerce oranın yolunu tuttu…

Bu aşk dı, bu sevgi idi….
CAN…
eleştiri ve görüşlerinizi mrbawve@gmail.com adresime yapabilirsiniz yada aşağıdaki msn adresimden bana ulaşabilirsiniz

Hiç yorum yok:

reklam izle kazan

SPONSOR REKLAMLAR