ÇANAKKALE
Öğün ey Çanakkale , cihan durdukça öğün !
Ömründe göstermedin bin düşmana bir düğün
Sen bir büyük milletin savaşa girdiği gün ,
Başına yüz milletin birden üşüştüğü yersin !
Sen savaşa girince mızrakla , okla , yayla ,
Karşına çıktı düşman çelikten bir alayla .
Sen topun donanmayla , tüfeğin bataryayla ,
Neferin ordularla boy ölçüştüğü yersin !
Nice tüysüz yiğitler yılmadı cenk devrinden,
,
Toprağından fazladır sende yatan adamlar ,
Irmağın kanla çağlar , yağmurun kanlı damlar,
O cenkten armağandır sana kızıl akşamlar,
Sen silahın inançla son dövüştüğü yersin !
Bir destana benziyor senin bugünkü halin ,
Okurken duyuyorum sesini ihtilalin.
Öğün , ey Çanakkale ki Mustafa Kemal’in,
Yüz milletle yüzyüze görüştüğü yersin.
Faruk Nafiz ÇAMLIBEL
Koştu senin koynuna çıkar çıkmaz evinden
Sen onların açtığı bayrağın alevinden,
Kaç bayrağın tutuşup yere düştüğü yersin !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder